Στη γη που πιάνει και προκόβει ο σπόρος...

Η πραγματικότητα των τελευταίων χρόνων επιβεβαιώνει τις προβλέψεις μας και τα συμπεράσματα μας για την σύγχρονη Κυπριακή πραγματικότητα. 

Η αφελής αίσθηση και αντίληψη της ιστορίας σε συνδυασμό με την ανικανότητα όλων όσων κυβέρνησαν το Ζυριχικό έκτρωμα από ιδρύσεως του μας οδηγήσαν στα σημερινά τετελεσμένα.

Εμείς οι Αυτόνομοι Εθνικιστές ουδέποτε ταυτίσαμε τις πολιτικές της επίσημης Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας με το αναφαίρετο δικαίωμα των Ελλήνων της Κύπρου. Έχουμε κάνει σαφή διαχωρισμό και γι΄αυτό ακριβώς επαγρυπνούμε μέσα από ένα αδιάκοπο κάλεσμα, ένα αδιάκοπο προσκλητήριο προς τους ζωντανούς, για να βγουν από την νάρκη και να ριχτούν στην μάχη της κατάκτησης της Εθνικής Ιδέας. Πιστοί στην Κοινωνική και στην Εθνική χειραφέτηση όλων όσων πιστεύουν στην δική μας Ιδέα.

Μακρυά από τις κομματικές Σειρήνες ακολουθούμε το δικό μας διαφωτιστικό ρεύμα του Φασισμού και του Εθνικοσοσιαλισμού, του Εθνικοαναρχισμού και του Επαναστατικού Αυτόνομου Εθνικισμού. Μέσα από αυτό το ρεύμα θα βάλουμε και μεις το δικό μας λιθαράκι για μια Ευρώπη των Εθνών, για μια Κύπρο ελεύθερη και Ελληνική.

Έχουμε κατανοήσει πλήρως την πραγματικότητα. Κυρίως μετά την Τουρκική εισβολή του 1974 και την κατοχή του 37% της νήσου η κοινωνική δομή άλλαξε εις βάρος της αγροτικής τάξης και ο κοινωνικός ιστός της Κυπριακής κοινωνίας διαβρώθηκε ακολουθώντας τον δυτικό νεοφιλελεύθερο τρόπο ζωής με την εισροή άφθονου συναλλάγματος αλλά και με την μορφή τόσο σε χρήμα όσο και σε είδος βοήθεια. 

Οι τελευταίες ελπίδες αντίστασης, οι τελευταίες προσπάθειες για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα είχαν κονιορτοποιηθεί μέσα από την πολιτική των κυβερνήσεων που ακολούθησαν τον θάνατο του Μακαρίου. Οι τελευταίοι κατατρεγμένοι αγωνιστές έδωσαν γη και ύδωρ στον αλήστου μνήμης Κληρίδη και έτσι η εθνική αντίσταση παρέμεινε στους ψυκτικούς θαλάμους της εθνικοφροσύνης. Παράλληλα ομογενοποίησε κάθε αυθεντική προσπάθεια αντικατοχικής διαμαρτυρίας μέσα από τους κομματικούς μηχανισμούς και παθητικοποίησε πλήρως τις κοινωνικές ομάδες. 

Ο σπόρος του Εθνικοσοσιαλισμού και του Φασισμού, του Αναρχοεθνικισμού και του Αυτόνομου Ριζοσπαστικού Εθνικισμού φυτεύτηκε αμέσως μετά το προδοτικό διπλό δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν. Θα μεγαλώσει μέσα από την παρουσία, μέσα από την δράση, μέσα από την χάραξη των δικών μας Νόμων, έχοντας σαν βάση πάντα την Ιδέα. Έχουμε δρόμο μπροστά μας. Δεν βιαζόμαστε. Ο σπόρος φυτεύτηκε. Ο μόχθος μας θα βλαστήσει τον καρπό. Θα στεριώσουμε το φυτό γιατί οι επόμενες γενεές θα γευτούν τους καρπούς αυτούς.

ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ.

Σημ: ο τίτλος του άρθρου είναι στίχος του Κωστή Παλαμά από τα "Σατυρικά Γυμνάσματα" του 1912.