Το 2010 μας βρίσκει εκεί ακριβώς που μας άφησε το 2009. Αντιμέτωπους με τα ίδια προβλήματα. Αντιμέτωπους με το ίδιο κράτος να παραμένει το ίδιο αδιάφορο προς τα προβλήματα αυτά. Αντιμέτωπους με ένα κράτος που προσπαθεί με κάθε τρόπο και μέσο να φιμώσει, να πνίξει την κραυγή κάθε ενεργού πολίτη που φωνάζει και μάχεται ενάντια στο καθεστώς που τον θέλει αρνί στο μαντρί του. Που τον θέλει να ξεχνά την υποταγή και την παράνομη κατοχή του τόπου του.
Το 2010 μας βρίσκει αντιμέτωπους με την ίδια «δημοκρατική» πολιτική που μας άφησε το 2009. Με το ίδιο δίκαιο και «δημοκρατικό» κράτος το οποίο συλλαμβάνει οποιονδήποτε δικαιωματικά αντιτίθεται στην παράνομη κατοχή, οποιονδήποτε περπατά προς αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που του υποδεικνύει το κατεστημένο. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τους «δημοκράτες» που στερούν την ελευθερία του λόγου, που απαγορεύουν στον κάθε ένα να έχει τα δικά του πιστεύω, τις δικές του αξίες και να βγει στο δρόμο να το φωνάξει. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τους «δημοκράτες»!
Το 2010 μας βρίσκει αντιμέτωπους με το ίδιο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης. Με το πρόβλημα του εποικισμού και της λαθραίας έλευσης μεταναστών από τις κατεχόμενες περιοχές του νησιού μας. Ένα πρόβλημα άμεσα συνδεδεμένο με την εθνική ασφάλεια του τόπου μας, αφού η εγκατάσταση εποίκων και η προσέλευση λαθρομεταναστών ευνοούν την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας στο νησί και την αλλαγή του δημογραφικού του χαρακτήρα. Αλλά και πάλι, η κυβέρνηση αδρανεί μπροστά στη μάστιγα που απειλεί το ακέραιον της εθνικής μας συνείδησης. Λογικό, αφού το πρόβλημα αυτό είναι «αναπόφευκτο» και εμείς «αναγκαστικά» πρέπει να το δεχθούμε εις το όνομα της παγκοσμιοποίησης με την οποία και είμαστε υποχρεωμένοι να συνυπάρξουμε. Εντελώς «δημοκρατικά» πάντα.
Το 2010 μας βρίσκει απέναντι από τα οδοφράγματα να φωνάζουμε και να απαιτούμε το κλείσιμό τους. Αφ’ ης στιγμής άνοιξαν τα οδοφράγματα εισέβαλαν στον τόπο μας ξένα συστήματα συμπεριφοράς και καταστάσεις απαράδεκτες. Ναρκωτικά, πορνεία, βία, εγκληματικότητα είναι μόνο λίγα από τα προβλήματα της διαβρωμένης τούτης πολιτικής. Γιατί είναι πέραν πάσης λογικής να ενσωματώνεις τόσους ξένους σε ένα διαφορετικό οικονομικό σύστημα και μετά να το παίζεις ανθρωπιστής, φιλελεύθερος και προοδευτικός. Βρισκόμαστε απέναντι στον κάθε «προοδευτικό» και απαιτούμε να κλείσουν τα οδοφράγματα.
Το 2010 μας βρίσκει το ίδιο αντιμέτωπους με την ανάμειξη των φυλών. Κανείς δεν το θέλει αυτό και θέλουμε να νοιώθουμε περήφανοι που είμαστε Έλληνες στην άκρη του Ελληνισμού, όπως περήφανη νοιώθει και η κάθε φυλή ξεχωριστά για το γένος της. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι και ενάντια στην αμερικανική πολιτική παγκοσμιοποίησης που θέλει ένα συνοθύλευμα πολύχρωμων ανθρώπων σε όλη τη γη. Εμείς , όπως και άλλα κράτη με δικό τους πολιτισμό, δεν το θέλουμε αυτό. Εμείς έχουμε τη δική μας ταυτότητα και την δική μας ιστορία για την οποία και είμαστε περήφανοι. Δεν την παραχωρούμε στο όνομα καμμίας παγκοσμιοποίησης.
Το 2010 μας βρίσκει αντιμέτωπους με μια Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Με μια λύση «δίκαιη και βιώσιμη». Μια λύση η οποία δημιουργεί όλες τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την πλήρη κατάληψη της Κύπρου. Είναι πλέον μελετημένη και αποδεδειγμένη η στρατηγική της Τουρκίας και ο τρόπος λειτουργίας της προκειμένου να πετύχει τον τελικό στόχο της. Περιμένει την κατάλληλη στιγμή, μεθοδικά, χωρίς να βιάζεται, για να εισβάλει σε ολόκληρο το νησί και να εξαλείψει όλους τους Έλληνες από τον τόπο τους. Όπως ακριβώς έκανε και με την Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο, την Τένεδο και άλλες περιοχές που έσφυζαν από Ελληνισμό. Πρωταρχικός σκοπός η αποτροπή της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και η απελευθέρωση της Ελληνικής Κύπρου.
Το 2010 μας βρίσκει αντιμέτωπους με την στρατηγική της Νέας Τάξης για άλωση του έθνους και του κράτους, για το σβήσιμο της ιστορικής μνήμης και για την ισοπέδωση της εθνικής ταυτότητας και ακεραιότητας. Μας βρίσκει αντιμέτωπους με το ανθελληνικό σύστημα που σβήνει την ιστορία από τα βιβλία ούτως ώστε τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας να μην διδάσκονται για τους «αδελφούς» μας που εισέβαλαν, καταπάτησαν, λεηλάτησαν, βίασαν, σκότωσαν. Η ιστορία όμως δεν σβήνεται. Δεν διαγράφεται. Κανένας δεν ξεχνά, τίποτα δεν ξεχνιέται.
Το 2010 μας βρίσκει εκεί που μας άφησε το 2009. Στις επάλξεις. Στον αγώνα ενάντια στην Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Στην αφύπνιση του Ελληνικού λαού. Στην χάραξη μιας νέας πορείας. Στην δημιουργία μιας νέας στρατηγικής. Στον ίδιο πάντα στόχο και σκοπό. Στην απελευθέρωση της πατρώας γης, της γης των προγόνων μας, της γης των απογόνων μας.
ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ Ο ΑΓΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
ΜΑΥΡΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου