Για μισό σχεδόν αιώνα ο Κυπριακός λαός παρακολουθεί τους ίδιους πρωταγωνιστές στο ίδιο σενάριο. Οι αντιλήψεις των «πρώτων» κρατούντων δανείζουν τις θέσεις και τους ρόλους στην ολοφάνερη δυσαρέσκεια της σύγχρονης ιστορικής και κοινωνικής πραγματικότητας.
Η αναξιοπιστία της πολιτικής ζωής του νησιού εξαπλώθηκε με απίστευτους ρυθμούς σε όλους τους τομείς. Συνεχιστές των πρώτων σωτήρων τα παιδιά και οι οικογενειακοί φίλοι, οι κουμπάροι και οι συνέταιροι στις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Αφισοκολλητές ανεβαίνουν την κομματική ιεραρχία έχοντας την εύνοια του αρχηγού, ερευνητές της αλήθειας ψεύδονται, ατάλαντοι περιφέρονται χωρίς ντροπή, ανυποψίαστοι οικοδεσπότες πίσω από τα μικρόφωνα και μπροστά από τις κάμερες δυσκολεύονται να αρθρώσουν ολοκληρωμένες προτάσεις για τα προβλήματα της κοινωνίας και του έθνους. Αγράμματοι της γλώσσας της Ελληνικής μαϊμουδίζουν με αγγλικές αλφαβήτες ενώ επιτήδειοι προσφέρουν υπηρεσίες με γνώμονα πάντα το σκεπτικό του «δικού μας ανθρώπου».
Αναξιοπρεπές επάγγελμα η πολιτική, και πιο αναξιοπρεπείς οι άνθρωποι που αναλαμβάνουν εδώ και χρόνια την τύχη και την πολιτική πορεία του Κυπριακού Ελληνισμού. Ανίκανοι παραγοντίσκοι μας θέλουν ευγνώμονες στους αρχηγούς τους που είναι πρόθυμοι να αναλάβουν αυτό το δύσκολο έργο.
Βεβαίως τα πιο πάνω παραμένουν κενές λέξεις για τους κρατούντες αφού δεν μπορούν να ερμηνεύσουν και να αξιολογήσουν το περιεχόμενο τους.
Από την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας οι Έλληνες της Κύπρου ορίζονται για να εξυπηρετούν ψηφοθηρικούς σκοπούς. Για να ανεβάζουν κυβερνήσεις που δημαγωγούν για την επιστροφή όλων των προσφύγων και να ευνουχίζουν τις νέες γενιές με στόχο την Λήθη της καταγωγής.
Στις ιδιωτικές μας συζητήσεις όλοι καταλήγουμε στις ίδιες κοινές διαπιστώσεις για το γίγνεσθαι της κυπριακής πραγματικότητας. Η ταύτιση του μέτρου με το μέτριο είναι γεγονός.
Μέσα σε όλα αυτά η πίστη στην καταγωγή μας, η Ζωή και η Πράξη της Ιστορίας μας, δείχνει τον δρόμο ενός πολιτισμού που θα μπορούσε να είναι ο κυμματοθραύστης ακόμη και του ευρωπαϊκού προσώπου, ο κυμματοθραύστης της αποξένωσης του δυτικού πολιτισμού, της ισοπέδωσης του καπιταλισμού ως τρόπου ύπαρξης.
Νοηματοδοτώντας τις αρχές και τις αξίες του Ελληνικού πολιτισμού, ακολουθούμε με σεβασμό στο ανθρώπινο πρόσωπο, προσηλωμένο στις αρχές του κοινοτισμού μια πολιτική πρόταση που απορρέει από τον Ελληνικό πολιτισμό και υπερασπίζεται τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των Ελλήνων. Αυτά αποτελούν την μεγάλη ιστορική παρακαταθήκη προς τον διαχρονικό Ελληνισμό.
Η ανυπαρξία πρότασης στο επίπεδο της εθνικής ελευθερίας των Ελλήνων που ζουν εκτός των Ελλαδικών συνόρων είναι η βασική θέση των κρατούντων της ημικατεχόμενης Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο πολιτισμός, ως βάση της αξίας των Ελλήνων της Κύπρου είναι η Αντίσταση μας προς τον τουρκικό επεκτατισμό, είναι η Αντίσταση μας προς την σχεδιασμένη δολοφονία της προσωπικής μας ελευθερίας.
Ο πολιτισμός δεν είναι εμπόρευμα προσπαθούν να μας πείσουν οι καλλιτέχνες, οι πνευματικοί άνθρωποι, οι φορείς και τα σωματεία της νήσου. Παρ’όλα αυτά κατορθώνουν να γίνουν παράγοντες της δημόσιας ζωής και η «τέχνη» τους , εφαλτήριο κοινωνικής ανόδου αλλά και αφορμή προσόδων από το δημόσιο χρήμα.
Καλλιεργώντας το «ταλέντο» τους θεωρούν ότι «παράγουν» πολιτισμό και διεκδικούν από το κράτος αναγνώριση. Και τα κέρδη αυτών δεν εξαργυρώνονται σε επιταγές μόνο. Στους καιρούς μας οι αξίες μετρώνται και με το ποσοστό δημοσιότητας που αναλογεί.
«Γνωρίζω έναν Φαρισαίο που έγινε ψάλτης για να μπορέσει μιλήσει στον Καρδινάλιο. Και του μίλησε.»
(Ο ψάλτης, Κατάθεση 1975 Παντελής Μηχανικός)
Οι πνευματικές δυνάμεις του τόπου οι άνθρωποι με καλλιέργεια και ποιότητα παρακολουθούν τα γεγονότα και τις εξελίξεις χωρίς να μπορούν ή χωρίς να θέλουν να αντιδράσουν. Η πολιτιστική παρουσία, η αιχμή του δόρατος κάθε κοινωνικού συνόλου ανύπαρκτη. Η σιωπή των παλαιών αγωνιστών που παρέμειναν πιστοί στο δικαίωμα της Αυτοδιάθεσης μας, είναι το ίδιο εγκληματική με την παρουσία των προδοτών του δικαιώματος μας. Η εκούσια απουσία των ανθρώπων που οραματίζονται την Ένωση και ότι εκφράζει ο Ελληνισμός είναι το ίδιο εγκληματική με την παρουσία των εγκάθετων νεοκυπρίων που μας κυβερνούν.
Μονόδρομος για μας η Αντίσταση και η αστείρευτη πολεμική, ενάντια στους αντεθνικούς και στα πανηγύρια τους. Ενάντια στα «φεστιβάλ αδελφοσύνης» των κομμάτων, των δήμων και των α-πολιτιστικών ιδρυμάτων.Θα είμαστε η απειλή στους πολιτικάντηδες που θέλουν τον Κύπριο πολίτη να είναι ραγιάς. Απειλή στους φόβους των ραγιάδων, απειλή στην αναγκαία φρονιμάδα που μας επιβάλλουν.
Δεν θα επιτρέψουμε τον εκμηδενισμό του εθνικού στοιχείου. Είμαστε η Εθνική Αντίσταση στο ειδεχθές έγκλημα της εξουσίας που προσπαθεί να διαλύσει την εθνική στάση των Κυπρίων και θα πολεμήσουμε με κάθε έννομο τρόπο αυτούς που υποβαθμίζουν το κριτήριο και προσπαθούν να εξαφανίσουν τον πολιτισμό του Κυπριακού Ελληνισμού.
Πολιτισμός ή βαρβαρότητα.
Ελληνισμός ή βαρβαρότητα.
Εθνικισμός ή βαρβαρότητα.
Ελευθερία ή βαρβαρότητα.
Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα.
Εμείς ή βαρβαρότητα.
Η αναξιοπιστία της πολιτικής ζωής του νησιού εξαπλώθηκε με απίστευτους ρυθμούς σε όλους τους τομείς. Συνεχιστές των πρώτων σωτήρων τα παιδιά και οι οικογενειακοί φίλοι, οι κουμπάροι και οι συνέταιροι στις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Αφισοκολλητές ανεβαίνουν την κομματική ιεραρχία έχοντας την εύνοια του αρχηγού, ερευνητές της αλήθειας ψεύδονται, ατάλαντοι περιφέρονται χωρίς ντροπή, ανυποψίαστοι οικοδεσπότες πίσω από τα μικρόφωνα και μπροστά από τις κάμερες δυσκολεύονται να αρθρώσουν ολοκληρωμένες προτάσεις για τα προβλήματα της κοινωνίας και του έθνους. Αγράμματοι της γλώσσας της Ελληνικής μαϊμουδίζουν με αγγλικές αλφαβήτες ενώ επιτήδειοι προσφέρουν υπηρεσίες με γνώμονα πάντα το σκεπτικό του «δικού μας ανθρώπου».
Αναξιοπρεπές επάγγελμα η πολιτική, και πιο αναξιοπρεπείς οι άνθρωποι που αναλαμβάνουν εδώ και χρόνια την τύχη και την πολιτική πορεία του Κυπριακού Ελληνισμού. Ανίκανοι παραγοντίσκοι μας θέλουν ευγνώμονες στους αρχηγούς τους που είναι πρόθυμοι να αναλάβουν αυτό το δύσκολο έργο.
Βεβαίως τα πιο πάνω παραμένουν κενές λέξεις για τους κρατούντες αφού δεν μπορούν να ερμηνεύσουν και να αξιολογήσουν το περιεχόμενο τους.
Από την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας οι Έλληνες της Κύπρου ορίζονται για να εξυπηρετούν ψηφοθηρικούς σκοπούς. Για να ανεβάζουν κυβερνήσεις που δημαγωγούν για την επιστροφή όλων των προσφύγων και να ευνουχίζουν τις νέες γενιές με στόχο την Λήθη της καταγωγής.
Στις ιδιωτικές μας συζητήσεις όλοι καταλήγουμε στις ίδιες κοινές διαπιστώσεις για το γίγνεσθαι της κυπριακής πραγματικότητας. Η ταύτιση του μέτρου με το μέτριο είναι γεγονός.
Μέσα σε όλα αυτά η πίστη στην καταγωγή μας, η Ζωή και η Πράξη της Ιστορίας μας, δείχνει τον δρόμο ενός πολιτισμού που θα μπορούσε να είναι ο κυμματοθραύστης ακόμη και του ευρωπαϊκού προσώπου, ο κυμματοθραύστης της αποξένωσης του δυτικού πολιτισμού, της ισοπέδωσης του καπιταλισμού ως τρόπου ύπαρξης.
Νοηματοδοτώντας τις αρχές και τις αξίες του Ελληνικού πολιτισμού, ακολουθούμε με σεβασμό στο ανθρώπινο πρόσωπο, προσηλωμένο στις αρχές του κοινοτισμού μια πολιτική πρόταση που απορρέει από τον Ελληνικό πολιτισμό και υπερασπίζεται τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των Ελλήνων. Αυτά αποτελούν την μεγάλη ιστορική παρακαταθήκη προς τον διαχρονικό Ελληνισμό.
Η ανυπαρξία πρότασης στο επίπεδο της εθνικής ελευθερίας των Ελλήνων που ζουν εκτός των Ελλαδικών συνόρων είναι η βασική θέση των κρατούντων της ημικατεχόμενης Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο πολιτισμός, ως βάση της αξίας των Ελλήνων της Κύπρου είναι η Αντίσταση μας προς τον τουρκικό επεκτατισμό, είναι η Αντίσταση μας προς την σχεδιασμένη δολοφονία της προσωπικής μας ελευθερίας.
Ο πολιτισμός δεν είναι εμπόρευμα προσπαθούν να μας πείσουν οι καλλιτέχνες, οι πνευματικοί άνθρωποι, οι φορείς και τα σωματεία της νήσου. Παρ’όλα αυτά κατορθώνουν να γίνουν παράγοντες της δημόσιας ζωής και η «τέχνη» τους , εφαλτήριο κοινωνικής ανόδου αλλά και αφορμή προσόδων από το δημόσιο χρήμα.
Καλλιεργώντας το «ταλέντο» τους θεωρούν ότι «παράγουν» πολιτισμό και διεκδικούν από το κράτος αναγνώριση. Και τα κέρδη αυτών δεν εξαργυρώνονται σε επιταγές μόνο. Στους καιρούς μας οι αξίες μετρώνται και με το ποσοστό δημοσιότητας που αναλογεί.
«Γνωρίζω έναν Φαρισαίο που έγινε ψάλτης για να μπορέσει μιλήσει στον Καρδινάλιο. Και του μίλησε.»
(Ο ψάλτης, Κατάθεση 1975 Παντελής Μηχανικός)
Οι πνευματικές δυνάμεις του τόπου οι άνθρωποι με καλλιέργεια και ποιότητα παρακολουθούν τα γεγονότα και τις εξελίξεις χωρίς να μπορούν ή χωρίς να θέλουν να αντιδράσουν. Η πολιτιστική παρουσία, η αιχμή του δόρατος κάθε κοινωνικού συνόλου ανύπαρκτη. Η σιωπή των παλαιών αγωνιστών που παρέμειναν πιστοί στο δικαίωμα της Αυτοδιάθεσης μας, είναι το ίδιο εγκληματική με την παρουσία των προδοτών του δικαιώματος μας. Η εκούσια απουσία των ανθρώπων που οραματίζονται την Ένωση και ότι εκφράζει ο Ελληνισμός είναι το ίδιο εγκληματική με την παρουσία των εγκάθετων νεοκυπρίων που μας κυβερνούν.
Μονόδρομος για μας η Αντίσταση και η αστείρευτη πολεμική, ενάντια στους αντεθνικούς και στα πανηγύρια τους. Ενάντια στα «φεστιβάλ αδελφοσύνης» των κομμάτων, των δήμων και των α-πολιτιστικών ιδρυμάτων.Θα είμαστε η απειλή στους πολιτικάντηδες που θέλουν τον Κύπριο πολίτη να είναι ραγιάς. Απειλή στους φόβους των ραγιάδων, απειλή στην αναγκαία φρονιμάδα που μας επιβάλλουν.
Δεν θα επιτρέψουμε τον εκμηδενισμό του εθνικού στοιχείου. Είμαστε η Εθνική Αντίσταση στο ειδεχθές έγκλημα της εξουσίας που προσπαθεί να διαλύσει την εθνική στάση των Κυπρίων και θα πολεμήσουμε με κάθε έννομο τρόπο αυτούς που υποβαθμίζουν το κριτήριο και προσπαθούν να εξαφανίσουν τον πολιτισμό του Κυπριακού Ελληνισμού.
Πολιτισμός ή βαρβαρότητα.
Ελληνισμός ή βαρβαρότητα.
Εθνικισμός ή βαρβαρότητα.
Ελευθερία ή βαρβαρότητα.
Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα.
Εμείς ή βαρβαρότητα.
ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ Ο ΑΓΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
ΜΑΥΡΕς ΤΑΞΙΑΡΧΙΕς
ΜΑΥΡΕς ΤΑΞΙΑΡΧΙΕς
