15 Αυγούστου 1962 - ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.

 

 

Όταν στις 9 Μαρτίου 1959, ο αρχηγός της ΕΟΚΑ Διγενής, κυκλοφόρησε φυλλάδιο, με το οποίο κήρυξε τη λήξη του ένοπλου Αγώνα της ΕΟΚΑ, ταυτοχρόνως διακήρυττε το τέλος του προαιώνιου πόθου των Ελλήνων της Κύπρου. Η προτροπή του αρχηγού της ΕΟΚΑ για κατάπαυση του ένοπλου αγώνος σήμανε την έναρξη των δολοφονιών των πιστών αγωνιστών της Ενώσεως από το νεοσύστατο Ζυριχικό κρατικό έκτρωμα.

 

"...Συσπειρωθήτε ΟΛΟΙ, ΗΝΩΜΕΝΟΙ, πέριξ του ΕΘΝΑΡΧΟΥ, ο οποίος αποτελεί σήμερον σύμβολον ΕΝΟΤΗΤΟΣ και ΙΣΧΥΟΣ και βοηθήσατε τούτον εις το δύσκολον έργον του.

Αυτή είναι η επιθυμία μου, προς την οποίαν καλώ πάντας να συμμορφωθούν.

 

Ε.Ο.Κ.Α. Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΔΙΓΕΝΗΣ"

 

διαβάζουμε στα Απομνημονεύματα του Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα - Διγενή, σ. 403.

 

Πιστοί στην Ιδέα του Αγώνα, πιστοί στο όραμα της Ενώσεως παραμένουν ελάχιστοι αγωνιστές. Με την ίδια τους την ζωή, εκθέτοντας σε κίνδυνο τις ίδιες τις οικογένειες τους, ζουν καθημερινά την βία του Μακαριακού καθεστώτος. Βίωνυν την προδοσία σε όλο τους το είναι. Είδαν τους πρώην συντρόφους τους να προσκυνούν τους εκπροσώπους της Ζυρίχης και να διορίζονται σε υπουργικούς θώκους.

 

Ήταν σαν σήμερα, στις 15 Αυγούστου 1962 όταν στο δρόμο Λευκωσίας - Λεμεσού, παρά το χωριό 

Μονή, το Ενωτικό κίνημα, οι ανυπότακτοι Ενωτικοί έχαναν δύο εκλεκτούς συντρόφους. Τον Νεοκλή Παναγιώτου και τον Ευριπίδη Νούρο. Ο διπλός αυτός φόνος οργανώθηκε από τον ίδιο τον υπουργό Εσωτερικών, από το ίδιο το Ζυριχικό κράτος, από πρώην μέλη της ΕΟΚΑ,  σε πλήρη συνεργασία με ομάδα κορυφαίων στελεχών της Αστυνομίας. Σχεδιάστηκε και συντονίστηκε ο διπλός αυτός φόνος  από το αρχηγείο της αστυνομίας, ενώ το όπλο χορηγήθηκε στους αστυνομικούς εκτελεστές από τις αποθήκες της αστυνομίας.

 

Ήταν η εποχή που το νεοσύστατο κράτος της Ζυρίχης, η Κυπριακή Δημοκρατία πατούσε κυριολεκτικά επί πτωμάτων για να ορθοποδήσει. Πολιτικά εγκλήματα με φόνους, ξυλοδαρμούς και εκβιασμούς με πρωταγωνιστές αστυνομικούς, οι οποίοι είχαν πολιτική κάλυψη, ήσαν στην ημερήσια διάταξη.

 

Ανεξιχνίαστο μέχρι σήμερα το διπλό έγκλημα. Ελάχιστο φόρο τιμής η σημερινή μας αναφορά. Παραμένουμε πιστοί, η νέα γενιά της Εθνικής Ενωτικής Παράταξης. Χωρίς συμβιβασμούς με το καθεστώς. Είμαστε απέναντι στους προδότες του Αγώνα, είμαστε απέναντι σε αυτούς και στους συνεχιστές του έργου τους, απέναντι στου γλείφτες της εξουσίας, απέναντι στους εθνικούς μειοδότες που πούλησαν την Κύπρο τότε και σήμερα.

 

Αθάνατοι!