Τον Μάιο του 2011, οι εκδόσεις ΛΟΓΧΗ δημοσιεύουν με μεγάλη επιτυχία το Orientamenti (Oι προσανατολισμοί), ένα κείμενο του Julius Evola, το οποίο πρωτοεκδόθηκε στα Ιταλικά το 1951. Ίσως ποτέ άλλοτε ένα κείμενο δεν ήταν από τη μία μεριά τόσο μικρό, αλλά από την άλλη τόσο περιεκτικό στα νοήματα του.
Κι αν ο Πλάτωνας χρειάστηκε να γράψει τους Νόμους σαν μία προπαρασκευαστική βάση για την ιδανική αριστοκρατική Πολιτεία, ο Evola καλείται να δώσει κατευθύνσεις σε μία χρονική στιγμή που η Ευρώπη έχει βγει διαλυμένη από έναν Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σε έναν κόσμο ερειπίων, ο Evola θα δώσει τις δικές του κατευθύνσεις για την ανοικοδόμηση του αέναου αριστοκρατικού ιδεώδους. Σε γλώσσα απλή, πρωτόγνωρη ίσως σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα κείμενα του, ο Evola είναι αυτή τη φορά σαφής και ξεκάθαρος.... Ένα, δύο, τρία, τέσσερα.... Κι αν όλα ακούγονται απλά και εύκολα, κι αν η αρχή κατά τον Πυθαγόρα είναι το ήμισυ του παντός, πόσο εύκολο είναι τελικά να φτιάξουμε έναν άνθρωπο, έναν άνθρωπο μοναδικά ανώτερο; Έναν άνθρωπο ο οποίος θα αποτελέσει την κυτταρική ουσία ενός ζωντανού οργανισμού, ο οποίος θα δράσει αριστοκρατικά, μακριά από πολιτικά κόμματα που θα προπαγανδίζουν τύπους ενός ψεύτικου πολιτικού ρεαλισμού.
Μία δράση αγωνιστική, μία δράση διαφορετική, μία στάση ζωής αριστοκρατικά ανώτερη, μία στάση παραδειγματική.
Μία σιωπηλή επανάσταση. Κι αν από το 1 για να φτάσουμε στο 2 χρειαστούν 1000 χρόνια, εμείς αν χρειαστεί θα περιμένουμε άλλα χίλια.
To Orientamenti ορθώς χαρακτηρίζεται ως ένα ‘‘μεγάλο’’ κείμενο. Κι αν ο Σοβιετικός κομμουνισμός και το τοίχος του Βερολίνου πέσανε σε μία μόνο μέρα, όταν πλέον θα έχει καταρρεύσει η δημοκρατία και ο φιλελευθερισμός μαζί με όλα τα παράγωγα τους, όταν ο ήλιος ανατείλει πάλι φωτεινός, τότε ίσως το κείμενο αυτό χαρακτηρισθεί προφητικό.
Είθε… ίσως αναφωνήσουν ορισμένοι. Από την άλλη εμείς γνωρίζουμε: Θα γίνει αυτό που ήταν να γίνει!
Κι αν ο Πλάτωνας χρειάστηκε να γράψει τους Νόμους σαν μία προπαρασκευαστική βάση για την ιδανική αριστοκρατική Πολιτεία, ο Evola καλείται να δώσει κατευθύνσεις σε μία χρονική στιγμή που η Ευρώπη έχει βγει διαλυμένη από έναν Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σε έναν κόσμο ερειπίων, ο Evola θα δώσει τις δικές του κατευθύνσεις για την ανοικοδόμηση του αέναου αριστοκρατικού ιδεώδους. Σε γλώσσα απλή, πρωτόγνωρη ίσως σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα κείμενα του, ο Evola είναι αυτή τη φορά σαφής και ξεκάθαρος.... Ένα, δύο, τρία, τέσσερα.... Κι αν όλα ακούγονται απλά και εύκολα, κι αν η αρχή κατά τον Πυθαγόρα είναι το ήμισυ του παντός, πόσο εύκολο είναι τελικά να φτιάξουμε έναν άνθρωπο, έναν άνθρωπο μοναδικά ανώτερο; Έναν άνθρωπο ο οποίος θα αποτελέσει την κυτταρική ουσία ενός ζωντανού οργανισμού, ο οποίος θα δράσει αριστοκρατικά, μακριά από πολιτικά κόμματα που θα προπαγανδίζουν τύπους ενός ψεύτικου πολιτικού ρεαλισμού.
Μία δράση αγωνιστική, μία δράση διαφορετική, μία στάση ζωής αριστοκρατικά ανώτερη, μία στάση παραδειγματική.
Μία σιωπηλή επανάσταση. Κι αν από το 1 για να φτάσουμε στο 2 χρειαστούν 1000 χρόνια, εμείς αν χρειαστεί θα περιμένουμε άλλα χίλια.
To Orientamenti ορθώς χαρακτηρίζεται ως ένα ‘‘μεγάλο’’ κείμενο. Κι αν ο Σοβιετικός κομμουνισμός και το τοίχος του Βερολίνου πέσανε σε μία μόνο μέρα, όταν πλέον θα έχει καταρρεύσει η δημοκρατία και ο φιλελευθερισμός μαζί με όλα τα παράγωγα τους, όταν ο ήλιος ανατείλει πάλι φωτεινός, τότε ίσως το κείμενο αυτό χαρακτηρισθεί προφητικό.
Είθε… ίσως αναφωνήσουν ορισμένοι. Από την άλλη εμείς γνωρίζουμε: Θα γίνει αυτό που ήταν να γίνει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου